Op dit creatieve reisje zoeken we naar onze eigen stem, onze eigen stijl, onze eigen weg. Daarom is het hebben van een meneer Zurburg zo waardevol.
Een meneer Zurburg? Je kent 'm niet. Snap ik. Ik leg het uit. Flink wat jaren geleden schreef ik dit op social media nadat ik mijn meneer Zurburg tegenkwam (mijn leraar Nederlands op het Coornhert Lyceum):
Meneer Zurburg wat ben ik blij dat ik u gisteren zag! Ik zag u sinds mijn eindexamen niet meer. Eindelijk kon ik u bedanken, want u weet niet half hoe bepalend u bent geweest in wat ik nu doe en hoe gelukkig ik daarmee ben. U was degene die me de dag na het inleveren van een opstel tegen hield in de gang, indringend aankeek en zei: ‘Waar heb je dat verhaal vandaan?’.
Ik had het nergens vandaan. Ja, van mezelf vandaan. En u zei meerdere keren: ‘Dat schrijven, daar moet je wat mee doen!’
U deed me geloven dat ik zulks kon. En dus vond ik het geweldig u te zien en u vond het misschien ook wel fijn om mij te zien (eerst schrok u even, u stond met uw fiets aan de hand rustig een etalage te bekijken, en plots stond ik voor u, warrig als wat). Eindelijk heb ik u kunnen bedanken. En ik zag aan uw ogen dat het u raakte. En dat raakte mij weer. Of u had gewoon glazige verkoudheid-ogen, maar liever denk ik dat het anders was.
Dit schreef ik dus jaren gelee. Er waren toen inmiddels tot mijn verrassing (maar niet tot die van meneer Zurburg dus) 23 boeken verschenen van mij en ik schreef columns en artikelen voor magazines. (Dat was voordat ik ging illustreren en schilderen.)
Er gebeurt namelijk iets als iemand die niet je mamaatje of papaatje is, jou zegt dat hij of zij in jou gelooft. Je begint er zelf meer in te geloven. Ik zie het maar al te vaak als creatives' mentor en daar ben ik altijd zo blij mee voor diegene. Het raakt me keer op keer.
Als iemand in jou als homo creativus gelooft (hallo illustrator, ontwerper, kunstenaar, tekenaar, vormgever) kan dat voelen als een zachte stoel met sublieme vering tijdens een rit over een weg met hobbels, bobbels en kuilen. Want dat ís het creatieve pad nou eenmaal zoals je vast ervaren hebt. Iemand geeft jou tijdens dat hobbel-de-bobbel ritje een knipoog én een duim omhoog tegelijkertijd en zegt: 'Maak je geen zorgen, ik geloof in jou. Jij kan dit!' Dus laten we wat meer geloven in elkaar in onze levens brengen.
Want meneer Zurburg maakte zo'n verschil. Ik zag mijn talent op mijn 18e nog niet echt. Tijdens mijn pubertijd schreef ik vrijwel elke avond, liggend op mijn buik in bed. In kleine notitie boekjes. Gedichten, gedachten. Soms zwaar. Soms flinterlicht. Soms in het Nederlands, soms in het Engels. Ik mocht tijdens mijn mondeling examen Engels mijn eigen gedichten bespreken met de docent in plaats van mijn boekenlijst. Maar toch zag ik het niet. Misschien zie jij het ook nog niet helemaal voor jezelf. Die solo expositie, die nieuwe kant die je op wil, die verandering in je creatieve werk, dat eigen boek, die spannende stap. Wat dan ook.
Het gevoel van geloof en steun van anderen kan een krachtige drijfveer zijn om obstakels te overwinnen en zo onze verlangens te verwezenlijken. Onze dromen uit te laten komen. Om waar we toe in staat zijn op creatief gebied, te omarmen. Het geloof van anderen kan ons zelfvertrouwen zó aangenaam versterken dat we eindelijk de stappen durven te zetten buiten onze (jaja daar is ie weer:) comfortzone.
Laat ik ons aller Vincent van G. eens noemen. Eén van de meest iconische voorbeelden van een kunstenaar die nogal twijfelde over wat hij maakte, maar met zijn eigen meneer Zurburg naast hem werd het nog best wel wat. Tijdens zijn leven worstelde Vincent vaak met zijn gebrek aan zelfvertrouwen en depressie. Ik zeg het nog maar eens, ja dit wist je allang, tijdens zijn leven verkocht hij slechts één schilderij. Hij geloofde niet dat zijn schilderijen ooit gewaardeerd en met bewondering bekeken zouden worden. Maar de Zurburg in deze geschiedenis (zijn broer Theo) steunde hem onafgebroken. Theo geloofde sterk in het talent van zijn broer en moedigde hem aan om door te blijven gaan met schilderen. Deze aanmoediging en steun hielpen Vincent bij het doorzetten. Bij het blijven schilderen en tekenen, zelfs in tijden van weerbarstige twijfel.
En ook: bén jij op dit moment een meneer Zurgburg of Theo? Is het antwoord op deze laatste vraag nee, laten we daar dan verandering in brengen. Jij mag een stap zetten als het gaat om het laten zien van jouw geloof in mede creatievelingen. YESSSS let's spread some loooove. Komt het. Dit is wat je doet (en oefening baart kunst, dat beloof ik):
Luister actief (met aandacht, als nieuwsgierige journalist) naar de mede makers om je heen. Je gebroeders en gezusters creatievelingen. Erken hun ideeën en verlangens. Zo laat je zien dat je hen serieus neemt en in hen gelooft. Moedig ze aan om hun nieuwsgierigheid te volgen. Hun talent verder te ontwikkelen. Geef ruim positieve feedback en steun je gebroeders en gezusters bij het verwezenlijken van hun droomdoelen. En ben er voor ze in moeilijke tijden. Help ze hun zelfvertrouwen te herstellen als ze het even kwijt zijn.
Doe dit en zo kunnen we samen - met z'n allen - invloed hebben op hun leven en hen helpen te blijven doen of gaan doen, waarvan het nogal de bedoeling is dat ze het op creatief gebied doen. Namelijk de wereld mooier en interessanter maken met hun unieke kijk erop. Met hun unieke tekeningen, kunst, beelden, foto's, boeken...de hele reut.
Daarnaast helpt nog meer in jezelf geloven, ook. Dat staat centraal in de workshop Creative Confidence Boost en jij bent van harrrrrte welkom om aan de slag te gaan met helpende tools zoals een persoonlijk maak mantra.
Maak mooi en zooi. Maak, maak, maak. En wat je ook doet...doe het met lust, lef en liefde.
Kom net zoals 1000+ tekenaars, kunstenaars, ontwerpers en illustratoren ook op mijn ere lijst en ontvang inspirerende mails (Friday Fun genaamd) over creativiteit, maken en het hebben van een creatief beroep of bedrijf.
50% Afgerond
Sluit je aan op onze erelijst van creatievelingen die elke veertien dagen onze inspirerende en motiverende Friday Fun krijgen. Eindelijk iets leuks in je mailbox.